In mijn blog wil ik het hebben over ‘zingen’. Niet dat ik zo goed bij stem ben. Juist niet! Noten kan ik niet lezen en gelukkig zijn er in de kerk muziekinstrumenten waar ik mee kan zingen anders beland mijn melodie in de spreekwoordelijke kelder.
Het gaat mij om wat het zingen doet met mensen. Als ouderenpastor bezoek ik ook mensen die meer in het verleden leven dan in het heden. Sommigen zijn terug in hun jonge jeugd. Een gesprek aangaan is dan niet altijd mogelijk. Wanneer ik dan via de app ‘Nederland Zingt’ Johannes de Heer liederen aanzet, gebeurt er bijna een wonder. Complete teksten worden uit het hoofd meegezongen. Broers en zussen in Christus die weinig tot niets meer zeggen, zingen hardop: ‘Daar ruist langs de wolken’ en ‘Ik wandel in het licht met Jezus’.
En wat dan het zingen met ze doet, niet alleen prachtig om mee te maken dat er gezongen wordt. Ook fantastisch om te zien hoe de gezichtsuitdrukking verandert. Van strak vooruitkijkend naar een glimlach, naar glanzende ogen van herkenning. Mensen worden er vrolijk van. En dan ook dat mensen erachter komen dat ze niet alles zijn vergeten, wat hen zo onzeker en bedrukt maakt. Maar dat er “nog wel wat in mijn hoofd zit”.
Daarnaast zie ik wat zingen doet tijdens de kerkdiensten in het verzorgingshuis. Onze oudere broers en zussen zingen uit ‘volle’ borst mee. Ze knappen er zichtbaar van op. Er wordt ook wel gezegd dat psalmen zingen twee keer bidden is. Bidden naar boven en bidden naar binnen.
In het Nederlands Dagblad van 22 januari 2022 stond een interview met Thomas Quartier (o.a. theoloog des Vaderlands) en Hanna Rijken (o.a. musicus en theoloog) over hun boekje ‘zing een nieuw lied’, geschreven i.v.m. maand van de bijbel. In dit interview zei Thomas dat muziek ons spiritueel verbindt. Hanna vertelde dat uit een onderzoek over muziek in de kerk, kwam dat muziek je optilt en het geloof vleugels geeft. Als ik voorga in de verschillende verzorgingshuizen, zie ik juist dát voor mijn ogen gebeuren.
In mijn jeugd had Herman van Veen het nummer ‘Hilversum 3’, daarin zong hij al dat er steeds minder werd gezongen. Graag zou ik willen oproepen om het zingen te herontdekken. Ook als je hoofd niet naar zingen staat. Juist dan zou ik willen adviseren om wél te gaan zingen. Het doet wat met je, het maakt vrolijk, zingen geeft energie, zingen maakt emoties los. Het geeft je geloof vleugels.
Daarom mijn oproep, ga zingen. Schaam je niet voor de ander. Je mag zingen voor je eigen goede humeur en tot lof van God.
Leer weer christelijke liederen uit je hoofd, wie weet komen wij ook op een leeftijd dat het verleden meer leeft voor ons dan het heden. Dan is het zingen van liederen een mooie manier om contact te maken, waarbij alle deelnemers er vrolijk van worden.
Deze blog is geschreven door ons lid Margriet Klaver op persoonlijke titel. Vragen en opmerkingen over deze blog worden doorgestuurd naar de schrijver.